استفاده از مدل DNDC در برآورد عملکرد و جریانات کربن تحت تاثیر خاکورزیهای مختلف در گیاه پنبه |
کد مقاله : 1067-COTTONCRI3 |
نویسندگان |
ابوالقاسم قیصری * محقق غیر هییت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس |
چکیده مقاله |
بعضی از روشهای مرسوم مدیریت مزرعه بدون افزایش عملکرد سبب اتلاف منابع و انتشار گازهای گلخانهای به اتمسفر میگردند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر روشهای مختلف خاکورزی بر میزان انتشار دی اکسید کربن (CO2) و متان (CH4) در تناوب پنبه-گندم، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تیمار در 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب به مدت 5 سال بود. تیمارهای تحقیق شامل کشت مستقیم، کمخاکورزی و خاکورزی رایج گندم و پنبه بود. دادههای 3 سال ابتدایی پژوهش جهت اعتبارسنجی مدل استفاده شد. برآورد انتشار گازها از مزرعه پنبه در تناوب با گندم، با استفاده از مدل DNDC9.5، در سالهای 4 و 5 انجام شد. نتایج اعتبارسنجی مدل نشان داد که مدل در شبیهسازی عوامل خاکی و انتشار گازهای مورد بررسی به خوبی عمل میکند. نتایج شبیهسازی برآورد کرد که میانگین سالیانه انتشار CO2 در سال چهار و پنج آزمایش برای تیمارهای خاکورزی مرسوم، خاکورزی حداقل و بیخاکورزی بهترتیب 1858، 2116 و 5/2359 کیلوگرم کربن در هکتار در سال، و میانگین سالیانه انتشار CH4، بهترتیب 75/4، 00/4 و 45/3 کیلوگرم کربن در هکتار در سال بود. براساس نتایج بهدست آمده از این بررسی، استفاده از روش بیخاکورزی، مطلوبتر از سایر تیمارهای کشت پنبه در کشت دوگانه گندم- پنبه در شرایط مشابه با این مطالعه میتواند توصیه گردد. |
کلیدواژه ها |
بیخاکورزی، تناوب پنبه-گندم، دیاکسید کربن، شبیه سازی. |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |