تاثیر مهندسی ژنتیک بر تولید کمی و کیفی پنبه
کد مقاله : 1065-COTTONCRI3 (R1)
نویسندگان
شادی بصیری *
دانشیار پژوهشی علوم و صنایع غذایی، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد ، ایران
چکیده مقاله
زیست فناوری نوین، راه حلی برای تامین امنیت غذایی جمعیت رو به رشد جهان به شمار می‌رود. گیاهان تراریخته در دنیا با هدف داشتن صفات تحمل به علف کشها، مقاومت به حشرات، مقاومت به بیماری های ویروسی، باکتریایی و قارچی، افزایش ارزش تغذیه ای و افزایش مقاومت به تنش های محیطی کشت می شوند. پنبه یکی از گیاهان زراعی مهم و اقتصادی در دنیا و به عنوان چهارمین محصول مهم صنعتی در ایران به شمار میرود. در گذشته، تلاشهای زیادی جهت اصلاح کیفیت پنبه انجام شده است. به علت محدودیتهای موجود در اجرای روشهای سنتی کشت پنبه، استفاده از روشهای مهندسی ژنتیک رواج یافت. با انجام روشهای نوین، ارقام پنیه تراریخته و مقاوم به تنش های زیستی و غیر زیستی و دارای الیاف با کیفیت بالاتر تولید شدند. تعدادی از این ارقام، تجاری سازی شده و از پذیرش عمومی بالایی در سراسر جهان برخوردار هستند. در این مقاله به صورت خلاصه تحقیقات انجام شده در زمینه تولید ارقام مقاوم پنبه و افزایش کیفیت محصولات تولیدی آن با روشهای مهندسی ژنتیک ، بررسی و مرور شده است.
کلیدواژه ها
تراریخته، تغذیه، تنش زیستی، تنش غیر زیستی، سلامت
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر