بررسی قدرت هتروسیس در هیبردی های درون گونه ای پنبه آپلند
کد مقاله : 1043-COTTONCRI3
نویسندگان
رسمیه حمید *1، محسن فتحی سعدآبادی2
1موسسه تحقیقات پنبه کشور
2Cotton Research Institute of Iran, Agricultural Research , Education and Extension Organization(AREEO), Gorgan, Iran
چکیده مقاله
آگاهی از میزان هتروزیس، در ارزیابی اینکه آیا هیبریدها از نظر عملکرد و یا سایر صفات نسبت به واریته‌های موجود برتری دارند، مهم است. این اطلاعات می‌تواند بر تصمیم برای سرمایه‌گذاری در توسعه هیبریدها تأثیر بگذارد. در این مطالعه دو گروه از هیبریدهای تولید شده با استفاده از طرح NC II ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نشان داد که بین والدین و هیبریدهای F1 در صفات مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود داشت. اکثر تلاقی‌ها در هر دو در ایستگاه‌ تحقیقاتی پنبه از نظر صفات عملکرد تک بوته، وزن پنبه دانه، و تعداد شاخه‌های زایشی در بوته از والدین خود و بهترین واریته تجاری بهتر عمل کردند. واریانس ترکیب‌پذیری خصوصی (SCA) و عمومی (GCA) به طور معنی‌داری بالاتر از صفر بود. GCA برای همه صفات بالاتر از قابلیت ترکیب خصوصی بود که نشان می‌دهد درجه غلبه ژن‌های کنترل کننده این صفات از غالبیت ناقص به فوق غالبیت متغیر بود. وراثت‌پذیری عمومی برای کلیه صفات نسبتاً بالا بود که نشان دهنده پایین بـودن واریانس محیطی و همچنین اهمیت واریانس ژنتیکی در مقایسه با واریانس محیطی است. تلاقی‌های تابان×لطیف، ماکسا×SKSH249 و مای× تابان اثرات مثبت SCA و عملکرد بالا در صفات مرتبط با کیفیت الیاف را نشان دادند. این نتایج نشان داد که از آنجایی که در کنترل عملکرد، هم اثرات افزایشی و هم اثرات غیر افزایشی نقش دارند، می‌توان با انتخاب روش اصلاحی مناسب مثل انتخاب دوره‌ای، امکان تجمیع ژن‌های مناسب را بالا برد و فرصت بهره‌برداری از واریانس غالبیت را فراهم نمود. این نتایج مبنایی برای تسریع توسعه هیبریدهای پرمحصول در گیاه پنبه را فراهم می‌کند.
کلیدواژه ها
پنبه، هتروسیس، هیبرید
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر